ینی این مریضیا و بلای طبیعی و غیر طبیعی گند زده به کل عادات و حالات و روح و روان من...
قبل تر وقتی بارون میومد من میزدم زیر اواز که ...
اصلا من به جهنم ولی این بارون نم نم
دلش تنگ میشه مارو توی این کوچه نبینه
اصلا من به جهنم ولی این بارون نم نم
دلش میگیره تورو با کسی دیگه ببینه
....
حالا علاوه بر ترس از کرونا که باعث میشه من از خونه بیرون نیام...
یه پیامایی هم میاد ساکنین محترم فلان جا چون محدوده تون مسیل و نمیدونم حریم رودخونه اس مواظب باشید آب نبرتتون!
دیگه من که به جهنم ...اون به جهنم...همه اهنگای عاشقانه دنیا به جهنم ...
....
ینی کل روحیه و احساسات و بریز تو یه ظرفی سطلی چیزی...درشو گل بگیر...بریز تو همون رودخونه‌‌‌ای که از زیر محلتون میگذره و مهار شده...
تو این اوضاع و احوال...
....
بازم شکر...همیشه شکر...
ماتی میگه والعصر بخون برای اوضاع و احوال حالا...
....
شاعر چی میگفت...
میگفت:
ای زندگی بردار دست از امتحانم...